[color=green]DOST DOSTUN..... Dost, dostun sözlerinden değil, gözlerinden anlamalı susuzluğunu, açlığını-tokluğunu, varlığını-yokluğunu, derdini-sevincini.... Dost, dostun acı sözüne alınmamalı, “Gülün dikeni” misali, kanatsa bile yüreğini, senin iyiliğin için olduğunu bilmelisin. Unutma dost acı da söyler... Dost, dostun zamanına bakmamalı,dost dostun kapısını gecenin üçünde de sabahın beşinde de çalabilmeli. Buyurun diyebilmeli, “Hayırdır bu saatte” gibi cümleler kurmamalı, anlamalı halinden, okumalı yüreğini derinden... Dost, dostu sevmeli, seni seviyorum diyebilmeli. Deliliğini, şakasını, iyiliğini, kahrını, ağlayışını, gülüşünü sevmeli. Ayrı geçen saatlerde özlemeli yürekten... Dost, dosta açık olmalı, konuşmalı sevdayı, aşkı, günahı, sevabı, güzeli, çirkini, hayatı paylaşmalı yorulmadan sıkılmadan... Dost, dostla paylaşmalı. Açılabilmeli sana, sen de ona, cümleleri sansür koymadan kurabilmeli. Anlatmalı derdini, sevincini, günahını, sevabını, şiirini, türküsünü sormadan sıkılmadan. Üzüntüler sevinçler paylaşılmalı beraberce. Unutma ki sevgiler paylaşıldıkça büyür, acılar paylaşıldıkça azalır. Dost dostun yanında olmalı, haklı yada haksız olduğunda, iyi ya da hasta olduğunda, bollukta da darlıkta da yanıbaşında olduğunu bilmeli... Dost dostun sırdaşı, arkadaşı, kardeşi olmalı... Hani diyorum ki insanın böyle dostu olmalı, yaşamalı hayatı doya doya yaşatmalı hayatı doya doya... Dost dostun dostu olmalı... dostu olmalı...
Anasayfa 
Kapı 
